Logos Multilingual Portal

Select Language



Winston Churchill (1874 - 1965)

The Right Honourable Sir Winston Leonard Spencer Churchill, the son of Lord Randolph Churchill and an American mother, was educated at Harrow and Sandhurst. After a brief but eventful career in the army, he became a Conservative Member of Parliament in 1900. He held many high posts in Liberal and Conservative governments during the first three decades of the century. At the outbreak of the Second World War, he was appointed First Lord of the Admiralty - a post which he had earlier held from 1911 to 1915. In May, 1940, he became Prime Minister and Minister of Defence and remained in office until 1945. He took over the premiership again in the Conservative victory of 1951 and resigned in 1955. However, he remained a Member of Parliament until the general election of 1964, when he did not seek re-election. Queen Elizabeth II conferred on Churchill the dignity of Knighthood and invested him with the insignia of the Order of the Garter in 1953. Among the other countless honours and decorations he received, special mention should be made of the honorary citizenship of the United States which President Kennedy conferred on him in 1963. Churchill's literary career began with campaign reports: The Story of the Malakand Field Force (1898) and The River War (1899), an account of the campaign in the Sudan and the Battle of Omdurman. In 1900, he published his only novel, Savrola, and, six years later, his first major work, the biography of his father, Lord Randolph Churchill. His other famous biography, the life of his great ancestor, the Duke of Marlborough, was published in four volumes between 1933 and 1938. Churchill's history of the First World War appeared in four volumes under the title of The World Crisis (1923-29); his memoirs of the Second World War ran to six volumes (1948-1953/54). After his retirement from office, Churchill wrote a History of the English-speaking Peoples (4 vols., 1956-58). His magnificent oratory survives in a dozen volumes of speeches, among them The Unrelenting Struggle (1942), The Dawn of Liberation (1945), and Victory (1946). Churchill, a gifted amateur painter, wrote Painting as a Pastime (1948). An autobiographical account of his youth, My Early Life, appeared in 1930.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967.
Winston Churchill died in 1965.


despotoj scias kiel solvi ĉiujn problemojn krom la plej grava: ili mem
en milittempo vero estas tiel multevalora, ke ĝi estas nepre ĉiam envolvata de gardreto de mensogoj
estas terura kvanto da mensogoj irantaj ĉirkaŭ la mondo, kaj la plej malbone estas ke duono da ili estas veraj
gaso estas pli indulga armilo ol la alte eksploda obuso, kaj trudpelas malamikon akcepti decidon kun malpli da homa perdo ol alia ajn rimedo de milito
historio estos afabla kontraŭ mi, ĉar mi intencas skribi ĝin
imago nin konsolas por tio, kio ni ne estas, humoro, por tio, kio ni estas
Italoj perdas militojn kvazaŭ ili estus piedpilkaj matĉoj, kaj piedpilkajn matĉojn kvazaŭ ili estus militoj
kuraĝo estas, kio necesas por ekstari kaj paroli; kuraĝo ankaŭ estas, kio necesas por eksidi kaj aŭskulti
la erao de prokrastado, de duonrimedoj, de kvietigaj kaj konsternaj elturniĝoj, de malfruoj, alvenas al sia fino. Anstataŭ ni eniras epokon de konsekvencoj
la homoj povas esti ordigataj en tri kategorioj : tiuj kiuj penlaboras ĝis morto, tiuj kiuj atendenuas ĝis morto, kaj tiuj kiuj enzorgiĝas pri sia morto
la nuraj statistikoj, kiujn vi povas fidi, estas tiuj falsitaj de vi mem
la plej bona argumento kontraŭ demokratio estas kvinminuta konversacio kun averaĝa voĉdonanto.
lernejoj ne necese multe rilatas kun edukado... ili estas ĉefe porkontroladaj institucioj, kie bazaj kutimoj devas esti enplantitaj ĉe junuloj. Edukado estas io tre malsimila kaj malmulte okazas ĉe la lernejoj
li havas ĉiujn virtojn, kiujn mi malŝatas kaj neniun malvirton, kiun mi admiras
manĝi vortojn neniam okazigis misdigeston al mi
mi eltiris el alkoholo pli multe, ol alkoholo eltiris el mi
mi estas forte favore al uzado de venenaj gasoj kontraŭ necivilizitaj triboj
mi favoras intence disvastigi metode preparitajn bakteriojn inter homoj kaj bestoj, ŝimon... por detrui rikoltojn, antrakson por detrui ĉevalojn kaj brutarojn, kaj la plagon por detrui ne nur kompletajn armeojn, sed ankaŭ la loĝantojn de grandaj regionoj
mi ne komprenas tiun trodelikatecon pri la uzo de gaso. mi favoras uzon de venenita gaso kontraŭ necivilizitaj triboj. La morala efiko devus esti bona... kaj ĝi disvastigus teruregon
militkaptito estas homo, kiu provas mortigi vin kaj malsukcesas tion, poste li petas vin ne mortigi lin
ne estas pli bona investo por komunumo ol meti lakton en beboj
ni devu nefidi senutilajn ennovaĵojn, precipe kiam ili estas gvidataj de logiko
ni faras vivtenon per tio, kion ni akiras; ni faras vivon per tio, kion ni donas
persone, mi ĉiam estas preta por lerni, kvankam mi ne ĉiam ŝatas esti instruata
politikisto devas kapabli antaŭdiri, kio okazos morgaŭ, venontsemajne, venontmonate kaj venontjare, kaj poste ekspliki, kial tio ne okazis
se oni havas dekmil regulojn, oni detruas ĉiun respekton por la leĝo